Ik lust dit olijke boek als Boggese koek
Ik lag er van wakker in deze winternacht,
In ons eigen dorpje, langs de watergracht.
In huis was 't donker, zonder de fun van Stijn
Vergaarde schemer, aan de lucht blonk een sterrekijn
Nog licht, er viel een gouden blanke schijn
Zouden dat de lokken van de haren van Van Balen zijn?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten